وبسایت شخصی عماد گوگانی گاه نوشته های یک کمپین باز!
نوشته های مشابه
شما که غریبه نیستید؛ به همین همه اقتدار عادت نداریم! نه که روز خوش نداشته باشیم، نه! داشتیم, اما نان توی خون زدیم و صورت با سیلی سرخ کردیم، اینقدر باختیم که تئوریسین باخت شدیم نه توی تاکسی یا صف نانوایی که توی دوره همی های شبانه فامیلی که “از بالا دستور آمده تا ببازند مبادا خیابان ها شلوغ شود!!!”. کم بود اینکه مثل رویاهاما باشیم، مثل نقشه ایرانِ هخامنشی بزنیم تخت سینه مان گردن کشی کنیم سینه سپر کنیم که بله کار ما بود، بی استرس و بی چون و چرا بی اما بی اگر، تر و تمیز تیپ زده!
ما ایرانی ها همیشه یک جایِ کارمان لنگیده چه سال 98 که بهترین سال فوتبالی بعد از انقلابمان بود سکته کردیم تا رفتیم جام جهانی و از طیاره مان ایویچ بزرگ جا ماند. چه بازی با کُره که شوت 40 متری آقا کریم با برگردان علی آقا همراه شد و … چه زیر هت تریک جادوگر، چیپِ آقای گل محمدی سایه زد… چه جام جهانی 2006 که رفتیم و اصلا ولش کن صدایش را در نیاور… همیشه انگار یک جای کارمان باید لنگ بزند، اصلا انگار روی پیشانیمان نوشته شادی را قطره قطره بچکانند توی حلقمان مبادا بالا بیاوریم.
کی روشی پور باشیم!
سایت انگلیسی «thesefootballtimes.co» در مقاله‌ای با عنوان «کیروش مردی برای یک ملت» نوشت؛ نام کارلوس کیروش باعث ایجاد احساسات متفاوتی در ذهن هواداران باشگاه‌ها و کشورهایی می‌شود که او در طول سال‌ها در آنجا سرمربیگری یا مربیگری کرده است. به طور کلی هواداران پرتغالی به او دیدی تحقیرآمیز بابت عملکردهایی بی‌ثباتانه و رفتاری تهدیدآمیز مقابل تیم مبارزه با دوپینگ، دارند. هواداران رئال مادرید هم حضور کوتاه مدت او در این تیم را که به دلیل کسب یک سری نتایج باعث شد تیمش در رده چهارم لالیگا کارش را به پایان ببرد، یک شکست می‌پندارند. این در حالی است که هواداران منچستریونایتد به طور کلی نگاهی توأم با احترام و تحسین نسبت به کیروش دارند. مربی‌ای که در زمانی که به عنوان دستیار فرگوسن در منچستریونایتد فعالیت می‌کرد، مورد توجه سرالکس بود.
اما ایران نام کی روش را در کنار اقتدار و قدرت به یاد می آورد. کیروش در زمان مربیگری خود در تیم ملی، نظم تاکتیکی فوق‌العاده‌ای را در تیمش به وجود آورده، چیزی که قبلا کمبودش در تیم ملی حس می‌شد و به جای کار گروهی منسجم اغلب به مهارت‌های فردی بازیکنان با استعدادی همچون علی کریمی تکیه داشت. ما باید تیم سازی را از کی روش یاد بگیریم.
تصمیم هایی ترس ناک ؛ ریسک , غیرقابل پیش بینی بود , اعتماد به تیم از ویژگی های این چند سال مدیریت کی روش در ایران است. به طور قطع اگر کی روش از تیم ملی فوتبال ایران جدا شود گذشت زمان نشان دهنده کارهای بزرگی است که وی انجام داده است.
obrigado a Senhor Queiroz Especial
به زبان پرتغالی اروپا از تو تشکر می کنیم, ممنون آقای کیروش خاص! این شخصیت قدرتمند، این صعود راحت، اینکه کارمان به اما و اگر کشیده نشد اینکه این دفعه دیگر قرار نیست چهار بازی آخر خارج ازخانه مان را ببریم یا پنج گل به کره جنوبی بزنیم و امیدوار باشیم تا تیم تیمور شرقی! هفت گل به ژاپن بزند تا برای صعود در دیدار پلی آف به دیدار برنده برزیل و آرژانتین برویم! را مدیون کی روش هستیم، اینکه همین حالا باد به غبغب می اندازیم و این بار دیگر نه لفظا که حقیقتا با تمام اعتقادمان نه به حضور که به حضورِ شایسته در جام جهانی فکر می کنیم صدقه سری کی روش است و وقتی پیوندهای ما با برخی از آن ها که آن ور دنیا روییده اند ملموس تر از همسایگانمان است. پس چرا دوستش نداشته باشیم این وطنی ترین مربی کشورمان را این باسکرویل پرتغالی را که اینگونه با عشق برای غرورِ ما زانو زد. پس ممنون که گذاشتی روی شانه هایت بایستیم و بزنیم تخته سینه بگوییم که دنیا ما را ببین که بیست سال پس از رفتن به پاریس از گردنه توکیو و ملبورن حالا کنار صاحب خانه و برزیل بالانشین حاضرین مجلسیم.
ایران مشت های گره کرده تو را هرگز فراموش نخواهد کرد…
